Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Ochwat, znany również jako pododermatitis aseptica diffusa, jest jednym z najpoważniejszych i najbardziej wyniszczających schorzeń kopyt u koni. Właściciele koni na całym świecie zmagają się z tym problemem, który nie tylko powoduje znaczny ból i dyskomfort dla zwierzęcia, ale także może prowadzić do trwałych uszkodzeń i ograniczeń w jego ruchliwości. Choroba ta, pomimo że znana od wieków, wciąż stanowi wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne dla weterynarzy oraz specjalistów zajmujących się końmi. W tym artykule przybliżymy Ci, czym dokładnie jest ochwat, jakie są jego przyczyny, objawy, metody leczenia oraz jak można mu zapobiegać.
Tworzywo kopytowe to tkanka, która łączy kość kopytową z rogową puszką kopyta. W przypadku ochwatu, proces zapalny powoduje znaczny ból i dyskomfort, a w ciężkich przypadkach może prowadzić do rotacji kości kopytowej, co jest stanem zagrażającym życiu zwierzęcia.
Ochwat (aseptyczne zapalenie tworzywa ściany kopyta) występuje w stanach:
Ochwat jest nieinfekcyjnym stanem zapalnym, co oznacza, że nie jest wywoływany przez patogeny, ale przez różne czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, które prowadzą do zaburzeń w mikrokrążeniu w kopycie.
Choroba wpływa również na prawidłowe funkcjonowanie nerek, układu pokarmowego czy układu krążenia, dlatego ochwat klasyfikuje się jako chorobę całego organizmu, nie tylko kopyt.
Niestety istnieje wiele możliwych przyczyn powstawania ochwatu u koni, a za część z nich mogą być odpowiedzialni opiekunowie. Chodzi tu głównie o niedopasowanie odpowiedniej diety czy przeciążenie zwierzęcia.
Jedną z głównych przyczyn ochwatu są zaburzenia metaboliczne. Konie, które cierpią na koński zespół metaboliczny (EMS) lub dysfunkcję przysadki mózgowej (PPID, znaną również jako choroba Cushinga), są bardziej narażone na rozwój ochwatu.
W tych przypadkach, zaburzenia hormonalne prowadzą do insulinooporności, co z kolei wpływa na krążenie krwi w kopytach. U takich koni często dochodzi do nagromadzenia tłuszczu w okolicach szyi, co jest charakterystycznym objawem tych schorzeń.
Kolejną istotną przyczyną ochwatu jest nadmierna podaż węglowodanów, szczególnie cukrów i skrobi, w diecie konia.
Kiedy koń spożywa zbyt dużo łatwo przyswajalnych węglowodanów, w jego jelitach dochodzi do fermentacji, która prowadzi do produkcji endotoksyn.
Te toksyny przedostają się do krwiobiegu, powodując stan zapalny i uszkodzenia naczyń krwionośnych w kopytach. To jest szczególnie niebezpieczne w przypadku pastwisk o wysokiej zawartości fruktozy lub nadmiernego karmienia paszami treściwymi.
Urazy mechaniczne i przeciążenie kończyn również mogą prowadzić do ochwatu. Konie, które nagle zwiększają intensywność treningu lub pracują na twardych nawierzchniach, są bardziej narażone na rozwój tego schorzenia.
Przeciążenie jednej kończyny w wyniku urazu drugiej może prowadzić do ochwatu w zdrowej kończynie, ponieważ koń próbuje odciążyć uszkodzoną nogę, co skutkuje nadmiernym obciążeniem kopyta zdrowej kończyny.
Endotoksemia, czyli obecność toksyn bakteryjnych we krwi, jest kolejną potencjalną przyczyną ochwatu. Stany takie jak kolki, infekcje bakteryjne układu pokarmowego (np. salmoneloza), a także zatrucia mogą prowadzić do wydzielania toksyn, które wywołują zapalenie kopyt.
W takich przypadkach ochwat jest często efektem ubocznym poważniejszych problemów zdrowotnych.
Może to również wynikać z pozostawienia łożyska u klaczy po porodzie.
Co prawda nie wolno przeciążać zwierzęcia, ale również nie można pozostawiać go bez ruchu, to pierwszy krok do otyłości, która może zakończyć się ochwatem. Koń powinien mieć regularne ćwiczenia a jego waga musi być kontrolowana.
Podanie rozgrzanemu koniowi zimnej wody może prowadzić do zakwaszenia organizmu. Zakwaszenie to wpływa na metabolizm i może prowadzić do stanu zapalnego w różnych częściach ciała, w tym w kopytach.
Nie należy również zgrzanego konia pozostawiać w przeciągu lub wychłodzonym miejscu.
Rozpoznanie ochwatu na wczesnym etapie jest kluczowe dla skutecznego leczenia i zapobiegania długotrwałym skutkom.
Poniżej przedstawiamy najczęstsze objawy ochwatu:
Prawdopodobnie bez problemu zaobserwujesz ochwat u konia, zwierze będzie przenosić na ciężar ciała na zdrowe kończyny, a stawiając kroki będzie stawiał je z “pięty” a dopiero później resztę kopyta. W przypadku gdy choroba dotyka przednich nóg, koń może siedzieć na zadzie przypominając psa.
Im wcześniejsze wykrycie objawów tym większe powodzenie leczenie, niestety ochwat potrafi przez pierwsze 2-3 dni nie dawać poważnych objawów. W ciągu kolejnych dni dochodzi do ostrego pogorszenia i bez trudu jest się w stanie stwierdzić, że zwierzę ma problemy zdrowotne.
Leczenie ochwatu jest możliwe, ale zależy od wielu czynników, takich jak przyczyna, stopień zaawansowania choroby oraz szybkość podjęcia interwencji.
Wczesne rozpoznanie i natychmiastowe leczenie mogą znacznie poprawić rokowania i ograniczyć uszkodzenia kopyta.
Leczenie zazwyczaj obejmuje kombinację terapii farmakologicznej, zmiany diety, specjalistycznej opieki weterynaryjnej oraz odpowiedniego podkucia lub werkowania (przycinania kopyta).
Czas trwania ochwatu zależy od wielu czynników, w tym od jego przyczyny, stopnia zaawansowania oraz skuteczności leczenia.
W niektórych przypadkach objawy mogą ustąpić w ciągu kilku dni do tygodnia przy odpowiednim leczeniu. Jednak w przypadkach bardziej zaawansowanych lub przewlekłych, proces zdrowienia może trwać znacznie dłużej, nawet kilka miesięcy a do całkowitego powrotu do zdrowia 2-3 lata.
W niektórych przypadkach konieczne mogą być regularne zabiegi i stała opieka weterynaryjna przez resztę życia konia.
Ochwat sam w sobie rzadko prowadzi bezpośrednio do śmierci, ale jego powikłania mogą być bardzo poważne i potencjalnie śmiertelne.
W skrajnych przypadkach, ciężkie uszkodzenie kopyta może prowadzić do tak dużego bólu i dyskomfortu, że humanitarna eutanazja staje się jedyną opcją.
Ponadto, jeśli ochwat jest wynikiem poważnej choroby, takiej jak sepsa czy endotoksemia, to pierwotna choroba może być śmiertelna.
Leczenie ochwatu wymaga podejścia wieloaspektowego i współpracy między weterynarzem, kowalem oraz właścicielem konia.
Poniżej opisujemy główne metody leczenia:
Regularne kontrole weterynaryjne są niezbędne do monitorowania postępu choroby i dostosowywania leczenia.
Weterynarz może zalecić dodatkowe badania, takie jak zdjęcia rentgenowskie, aby ocenić stopień uszkodzenia kopyt.
Stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych jest kluczowe w zarządzaniu bólem i zmniejszaniu stanu zapalnego. Leki takie jak fenylobutazon czy fluniksyna megluminowa mogą być stosowane w celu złagodzenia objawów.
Redukcja podaży węglowodanów jest kluczowa w leczeniu ochwatu, zwłaszcza jeśli przyczyną jest nadmierna podaż cukrów.
Dieta powinna być bogata w błonnik i niska w węglowodany niestrukturalne. Wskazane jest także unikanie pastwisk o wysokiej zawartości fruktozy.
Specjalistyczne podkucie i werkowanie są kluczowe w leczeniu ochwatu. Odpowiednie podkucie może pomóc w zmniejszeniu nacisku na uszkodzone obszary kopyta i wspierać proces regeneracji.
W niektórych przypadkach stosuje się specjalne podkowy lub wkładki, które pomagają odciążyć chore kopyto.
Warto również ochładzać kopyta (np. lodem lub w baseniku zimnej wody) co będzie prowadzić do spowolnienia wzrostu ciśnienia w puszce kopytowej a to przełoży się na mniejszy ból u zwierzęcia.
W przypadku podejrzenia ochwatu, natychmiastowa interwencja może znacząco wpłynąć na przebieg choroby.
Zapobieganie ochwatowi opiera się na kilku kluczowych zasadach, które mogą pomóc w minimalizacji ryzyka wystąpienia tej choroby:
Kontrola diety jest kluczowa w zapobieganiu ochwatu. Konie powinny mieć zapewnioną dietę bogatą w błonnik i niską w węglowodany niestrukturalne. Ważne jest również unikanie nagłych zmian w diecie, które mogą wywołać zaburzenia metaboliczne.
Utrzymanie konia w dobrej kondycji fizycznej poprzez regularne ćwiczenia pomaga w utrzymaniu prawidłowego krążenia i zapobiega nadwadze, która jest jednym z czynników ryzyka ochwatu.
Regularne badania weterynaryjne pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych problemów zdrowotnych, które mogą prowadzić do ochwatu. Szybka reakcja na wszelkie niepokojące objawy jest kluczowa.
Regularne wizyty kowala i odpowiednia pielęgnacja kopyt są niezbędne dla zapobiegania ochwatowi. Prawidłowe werkowanie i podkucie pomagają w utrzymaniu zdrowia kopyt i zapobiegają przeciążeniom.
Proces rehabilitacji po ochwacie jest długotrwały i wymaga cierpliwości oraz konsekwencji. Pełny powrót do zdrowia kopyta może potrwać nawet do 3 lat i to przy odpowiedniej rehabilitacji.
Po okresie bezruchu i intensywnej terapii, koń powinien stopniowo wracać do aktywności fizycznej.
Początkowo mogą to być lekkie spacery, które z czasem przechodzą w bardziej intensywne ćwiczenia.
Ważne jest, aby unikać nagłego zwiększania obciążenia, co mogłoby spowodować nawrót choroby.
Regularne kontrole weterynaryjne są kluczowe w procesie rehabilitacji. Weterynarz oceni postęp leczenia i w razie potrzeby dostosuje plan rehabilitacji.
Monitorowanie stanu kopyt, a także ogólnego zdrowia konia, pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych problemów.
Fizjoterapeuta dla koni może być cennym wsparciem w procesie rehabilitacji. Specjalistyczne zabiegi, takie jak masaż czy terapia laserowa, mogą przyspieszyć regenerację tkanek i poprawić ogólną kondycję konia.
Musisz zadbać o dobrego strugacza, który ma za sobą pomoc przy nie jednym ochwacie. Kopyta będą wymagać korekty nawet dwa razy w tygodniu.
Buty dla konia po ochwacie są specjalnie zaprojektowane, aby wspomagać leczenie i zapewnić komfort koniowi podczas rekonwalescencji.
Zapewniają amortyzację i wsparcie, które pomagają w zmniejszeniu bólu i stanów zapalnych.
Dieta odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu i leczeniu ochwatu. Powinna być bogata w błonnik i niska w węglowodany niestrukturalne.
Należy unikać pasz bogatych w cukry, takich jak zboża i treściwe pasze. Wskazane jest również unikanie pastwisk o wysokiej zawartości fruktozy, zwłaszcza w okresach wzmożonego wzrostu trawy.
W trakcie ostrej fazy ochwatu dieta konia powinna być bardzo kontrolowana. Najlepiej skonsultować się z dietetykiem weterynaryjnym, który pomoże opracować plan żywieniowy dostosowany do indywidualnych potrzeb konia.
Dieta powinna składać się głównie z niskokalorycznych źródeł błonnika, takich jak siano niskiej jakości (ale wolne od pleśni).
Po ustąpieniu ostrych objawów, dieta konia powinna być stopniowo rozszerzana, ale nadal kontrolowana pod kątem zawartości węglowodanów.
Wskazane jest monitorowanie masy ciała konia i unikanie nadwagi, która może zwiększyć ryzyko nawrotu ochwatu. Warto również rozważyć suplementację diety składnikami wspierającymi zdrowie kopyt, takimi jak biotyna, metionina, cynk czy miedź.
Ochwat jest poważnym schorzeniem, które może mieć katastrofalne skutki dla zdrowia i dobrostanu konia. Właściwe zarządzanie dietą, regularna opieka weterynaryjna, odpowiednie podkucie oraz szybka reakcja na pierwsze objawy mogą znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia tej choroby. Rehabilitacja po ochwacie jest procesem wymagającym, ale z odpowiednią opieką i cierpliwością możliwe jest przywrócenie konia do zdrowia i pełnej sprawności, czego serdecznie wam życzymy!
Źródło:
https://bibliotekanauki.pl/articles/859303